اگـــر در چــشـم تـو بــاران بگیرد 

مـــرا آن ســوز بـی پــایــان بگیرد

نگــــاهت اجــتماع واژگانـــیست

که با دستور غم ، سـامان بگیرد

کرامت کن مرا یک شاخه ی درد

که دردت جای این هجران بگیرد

مرا اندیشه ی پرواز بس نیست؟

بـیـا تا بــال لــنـــگــم جان بگیرد