می دانم اشکال وزنی دارد اما ...
***
امـــشــب غزال تشته ی ما غرق تیر شد
از تــشــــنگی نمـرد که از مرگ سیر شد
در یک سکوت محض که شب را گرفته بود
در چـــاله ی شـــغــاد زمــــانه اسیر شد
آی ای غزال من تو چرا مردی، ای دریغ!
انگــــار باز کار زمـــــــــــان، زود دیر شد
آیا ســـــلاح غــــــیر نگاهت تو داشتی؟
نــــفـــرین بر او که بـهر نزاعت دلیر شد
و ...
گــویی سـتاره ها به غمت آشـناترند
در لایـــزال دیـــده ی پاکــت شناورند
ای آســـمان آبـــی مـشرق زمـین بیا
بی تو تـرانـه ها ز عدم بی صــدا ترند
من با تو فرق مشرق و مغرب،شناختم
چــشمان ترجمان تو ، گــویا سخنورند
ای ابتدای هستی و ای انتهای مرگ
جـز تــو تــمـام حــادثه ها خـنده آورند
***
برای مطالعه بخش اول اینجا کلیک کنید.
برای دیدن بخش دوم داستان روی ادامه مطلب کلیک کنید.
ادامه بخش یک داستان در ادامه مطلب
مـــاه در آســـمــان چشمانت
گم شــده در جهان چشمانت
واژه ها آشــیـانه مـی سازند
در غــم بی کــــران چشمانت
گر چه در شهر ما تو گمنامی
می شناسم نشان چشمانت
رازهـای نهفته خــواهم خواند
گر بـــدانــم زبــــان چشمانت
اســـتوان هـــمیشه جاویدان
وای بر دشـــمنــان چشمانت
مـــرا آن ســوز بـی پــایــان بگیرد
نگــــاهت اجــتماع واژگانـــیست
که با دستور غم ، سـامان بگیرد
کرامت کن مرا یک شاخه ی درد
که دردت جای این هجران بگیرد
مرا اندیشه ی پرواز بس نیست؟
بـیـا تا بــال لــنـــگــم جان بگیرد
