استناد کردن یکی از معمول کردن کار ها در دنیای علم است. ما استناد می کنیم چرا که همه چیز را همگان دانند. برای اینکه حرف خودمان را از دانش دیگران متمایز کنیم نیز استناد کردن لازم است. ولی آیا در دنیای علم امروز در ایران،‌ فرآیند ارجاع دهی درست صورت می گیرد؟ البته که نه! بار ها شده است که کسی از من سوالی کرده و من به آن سوال پاسخ داده ام. به جهت تاکید بیشتر گفته ام که این مطلب را من در فلان مقاله به خوبی توضیح داده ام. لطفا به آن مراجعه کن. پس از مدتی می بینم که مقاله ی آن دوست چاپ می شود ولی به جای استناد کردن به مطلب من به مطلبی که من درون مقاله ی خود ارجاع داده ام استناد داده شده است. این بسیار ناجوانمردانه و خلاف شرافت علمی است که فردی به هر دلیل -من جمله زرنگ نشان دادن خود- از اینکه اعتراف کند خود چیزی را نمی دانسته طفره برود. بسیار زشت است که چنین رفتاری را شاهد باشم و هیچ نگویم. برای من استناد شدن به مقالاتم بسیار مهم است زیرا برای نوشتن هر یک از آنها وقت و هزینه ی بسیار صرف کرده ام. هر دانشجوی درستکاری چنین می کند. پس می خواهم از این پس به بسیاری از کسانی که حتی نمی شناسمشان دلیلی برای استناد کردن به مقالات خودم را بدهم. برای این منظور در طی روز های پیش رو مطالبی را در توضیح آنها منتشر خواهم ساخت و در آنها درخواست خواهم کرد که اگر درک من برای خواننده مفید بوده است. لطفا به مقاله ی مربوط ارجاع دهد. به امید آنکه پاداش نیکی، نیکی باشد.