به یاد شهید شهیر علم آنتوان لاوازیه

***

تو هــــرگز نیستی انگار پنهانی!

مـرا می بینی و قابل نمی دانی

چنانی کز نگاهت آه می خندد 

فراوان نیستی،لعــل بدخشانی!

به خون آلوده ای اما نمــی میری

تو عــــیسایی،تو مولود زمستانی

شـــکوه مرگ را در هم فرو کردی

شــــهید راه علمی مرد ایمانی

بـرای زیســـــتن آورده ای روحی

تو انسان نیستی مافوق انسانی